Gerechtelijke versus buitengerechtelijke bemiddeling

Naast bemiddeling op initiatief van de betrokkenen zelf (buitengerechtelijke bemiddeling, vroeger ook vrijwillige bemiddeling genoemd) kunnen mensen ook nadat er reeds een gerechtelijke procedure werd opgestart een beroep doen op een bemiddelaar in familiezaken. Dit kan op eigen initiatief of op initiatief van de rechter. We spreken dan van een gerechtelijke bemiddeling.

Wat is een gerechtelijke bemiddeling?

Als er reeds een gerechtelijke procedure werd opgestart en beiden verklaren zich akkoord op de rechtbank met een gerechtelijke bemiddeling betekent dit dat de partijen zich akkoord verklaren om kennis te maken met een bemiddelaar in familiezaken.

Tijdens een kennismakingsgesprek wordt er meer toelichting gegeven over bemiddeling. Dit gesprek kan ofwel gebeuren in aanwezigheid van alle betrokkenen dan wel individueel.

Als beiden na dit kennismakingsgesprek beslissen om via bemiddeling hun conflict op te lossen, wordt de effectieve bemiddeling opgestart en gaan de betrokkenen met elkaar onderhandelen in aanwezigheid van de bemiddelaar om zo tot een oplossing te komen.

Indien de betrokkenen tot een akkoord komen, wordt de overeenkomst ter homologatie voorgelegd aan de rechtbank. Dit wil zeggen dat de overeenkomst genoteerd wordt in een vonnis waardoor de afspraken afdwingbaar worden.

Wordt er geen akkoord bereikt dan wordt de gerechtelijke procedure verdergezet.